Unha muller do municipio pontevedrés de Oia deu a luz o pasado mércores no Hospital Xeral de Vigo a un bebé sen saber que estaba embarazada e logo dunha cadea de diagnósticos erróneos. A Angustia Mariño González, de 39 anos de idade, dixéronlle que tiña unha rotura fibrilar na perna dereita e así a trataron os médicos durante os últimos cinco meses de xestación. A muller non se decatou de ningún atraso na menstruación porque pensaba que tiña a menopausa, como consecuencia dun tratamento por unha estenosis lumbar.
Acudiu á consulta de dous médicos do centro de saúde de Oia e ingresou de urxencia no da Guarda e no Hospital Meixoeiro de Vigo. Durante os últimos cinco meses practicáronlle numerosas analíticas e ningún especialista soubo detectar que estaba esperando un neno. «O peor é que me abarrotaron de pastillas e agora preocúpame que iso poida repercutir na saúde do meu fillo», recoñecía onte desde a habitación da planta de maternidade do Hospital Xeral de Vigo.
Recita de memoria os medicamentos que tivo que tomar durante todo este tempo. Dolgesicopeina, Ibuprofeno, Transdec, Omeprazol, Seguril ou Aldoctune son algúns dos medicamentos que lle recetaron.
Angustias comezou a sentirse mal en agosto. «Non podía pór un pé no chan e decidín ir ao médico en Oia», afirma. ía xa polo cuarto mes de embarazo, pero afirma que o especialista só detectoulle unha lesión muscular na perna, polo que lle prescribiu repouso absoluto e antiinflamatorios. As visitas ao médico de cabeceira sucedéronse porque non melloraba.
Cambio de especialistaEn outubro, cambiou de titular no centro de saúde de Oia e a nova especialista tampouco detectou o embarazo. O 30 de novembro comezou a sentirse peor e entrou por urxencias no Hospital Meixoeiro, onde lle diagnosticaron anemia, retención de líquidos e unha infección de ouriños. «Funme do hospital con máis receitas e coa preocupación de estar cada vez peor», afirmaba onte.
Durante a madrugada do pasado sábado comezou a sufrir unhas fortes dores no abdome e trasladouse ata o centro de urxencias da Guarda. Novamente equivocáronse no diagnóstico. «Esta vez marcheime para casa pensando que tiña un cólico nefrítico», di. Así aguantou ata o pasado mércores. Entón xa non puido máis e á primeira hora da mañá foi ao seu médico a Oia, que ordenou o seu inmediato traslado ao Hospital Meixoeiro. Os especialistas que a atenderon por fin conseguiron descubrir que estaba embarazada, pero para entón xa estaba a piques de parir.
«O meu médico chegou a dicirme que me notaba algo inchada e eu non soportaba as dores»Angustias Mariño pertence a unha familia moi coñecida en Oia porque ata hai pouco tempo rexentaba unha panadería no municipio. Onte continuaba ingresada na área de maternidade do Hospital Xeral de Vigo. O neno que naceu o mércores é o seu quinto fillo.
-¿Como se atopan os dous?-Estamos os dous sans. Hoxe [por onte] déronnos o alta, pero estamos pendentes dunha última proba que lle fixeron ao neno. é moi bo, só come e dorme. Pesou 3.450 gramos e chamarase Eulogio porque naceu o día deste santo.
-¿Que pensou cando se deu conta de que estaba a piques de ter un neno?-Moita rabia de non habelo sabido. E agora moita preocupación por se puidese pasarlle algo no futuro. Estiven tomando moitas pastillas e preocúpame que iso a longo prazo poida danar a súa saúde.
-¿Como chegou ao Hospital Xeral de Vigo?-Foi unha odisea. Cheguei en ambulancia ao Hospital Meixoeiro e de alí tiven que coller un Vitrasa [autobús de transporte público] para o outro centro porque dicían que podía andar. Ao chegar tiña catro centímetros de dilatación.
-¿Pensa pedir algunha indemnización?-Non o sabemos. Neste momento intentamos asimilar que tivemos outro neno. Imos necesitar axuda para crialo, porque tanto o meu marido como eu estamos en paro. Din que os nenos veñen cun pan debaixo do brazo, pero o imos a ter difícil.
-¿Como é posible que logo de tantas probas ninguén soubese o seu estado?-é algo que non me explico. O meu médico no centro de saúde de Oia chegou a dicirme que me notaba algo inchada e eu non soportaba as dores.
-¿Non notou ningún atraso?-Pensaron que tiña a menopausa. Fai tres anos diagnosticáronme unha estenosis lumbar e tiven que someterme a infiltracións na columna. Os médicos dixéronme que isto podía adiantar a menopausa e cando me deixou de vir a regra, pensamos que se debía a este motivo.
-¿E non percibiu ningún síntoma?-Pensaba que eran gases, pero agora doume conta de que podían ser patadas do meu bebé. Que ía eu a saber que estaba embarazada. á fin e ao cabo, fiábame dos especialistas.